Lange reisdag...

7 april 2018
Vandaag zijn we weer een eind oostwaarts gereden van Ruacana naar Rundu. De kilometerteller stond aan het eind op 764 kilometer en zoveel hadden we nog niet eerder op één dag gereden. Het was ook een lange rit maar ons onderkomen vergoed veel. We zitten aan de Okavango in een prachtige lodge met uitzicht over de rivier. Wat wil een mens nog meer.
Onderweg niet veel beleefd behalve dan dat het erg nat was en we diverse buien op ons dak kregen. We waren dan gedwongen om gas terug te nemen omdat de ruitenwissers op de hoogste stand zelfs de ramen niet schoon konden houden. Wat een donderbuien.
Het was ook wel te zien aan het landschap dat er veel regen was gevallen want hier en daar stond het nog steeds blank. Nu reden we ook grotendeels door de Okavangadelta heen dus het klopte ook wel dat het er nat was.
Onderweg bij een tankstation gebeurde er iets merkwaardigs toen we aan het afrekenen waren. Een jongeman legde contant geld op de toonbank en de kassière gaf hem in ruil sigaretten daar voor. Omdat het te weinig geld was voor een vol pakje werd het pakje opengemaakt en het juiste aantal, waarvoor was betaald, uitgeteld. De jongeman pakte de sigaretten en verdween weer in de menigte op de straat. Ik stond met verbijstering te kijken hoe dat in zijn werk was gegaan.
Onderweg veel, heel veel af moeten remmen voor koeien, geiten en ezels. De dieren worden langs de kant van de weg begeleid door een hoeder. De dieren grazen in de wegbermen om aan hun kostje te komen. Maar….het gebeurt regelmatig dat er geen hoeder in de buurt is en de kuddes hun eigen leven gaan leiden. Steken dan pardoes de snelweg over of erger, ze blijven er midden op staan. Je kunt er dan niet omheen en moet je wachten tot ze aan de kant gaan. Soms helpt het om te toeteren maar lang niet altijd. Het kost veel tijd want je moet telkens vanuit stilstand weer naar de 120 kilometer per uur zien te komen en dat is met de zware Nissan een hele uitdaging om dat binnen afzienbare tijd te doen.
De lodge ligt verscholen in een strook groen langs de rivier en bij aankomst zagen we al diverse soorten vogels. Ook de rivier zelf verbergt veel vogels. Het is een genot om je verrekijker op tafel te hebben liggen en deze steeds moet pakken om te kijken wat er langs vliegt. In de schemering vlogen er een aantal kwakken over de rivier en hoorden en zagen we tenminste drie soorten uilen bij ons huisje.
Het is een waar (vogel)paradijsje…