Laatste rondje Etosha...

22 maart 2018
Ons onderkomen staat in Okaukuejo dat ongeveer 15 kilometer vanaf de rand van het park ligt. Na het ontbijt zijn we richting Ondundozonananandana gereden dat bestaat uit een afwisseling van kleine wat open bosschages en grotere open vlaktes. Onderweg kwamen we nog langs Ombika en Kapupuhedi wat bijna geheel onder water stond want vannacht was er weer de nodige regen gevallen. Sommige delen van het zand-grindpad overstroomden gewoonweg.
Al rijdend en speurend kwamen we een burcht van grondeekhoorns tegen. De eekhoorns waren buiten hun hol aan het gras eten en de jongere dieren wat aan het ravotten en spelen. Soms namen ze ook een stengel gras. Het is voor de jonge eekhoorns nog een heel karwei om de grasstengels af te breken. Ze proberen ze kapot te trekken en ze dan met beide voorpootjes vast te houden en naar binnen te werken. Eén grasstengel zat blijkbaar zo vast dat deze nauwelijks wilde afbreken. Met volle kracht trok de eekhoorn aan de stengel totdat hij plotseling afbrak hetgeen een rugbuiteling teweeg bracht. Wat een koddig gezicht.
Niet veel later stonde we bij een klein plasje alweer stil. Een zestal zandhoenders wilden net wat gaan drinken. Dit leverde weer de nodige plaatjes op. Prachtige uitgekleurde mannetjes met een blauwe weerschijn op hun vleugelveren. Ik hoop dat het goed overkomt op de foto.
We waren nauwelijks verder toen er een kuifkoekoek in de boom zat. Weer stilstaan en veel foto’s maken. Soms zat hij prachtig op het einde van een tak en niet al te ver weg. Uiteindelijk werd het hem toch te veel en vloog hij weg naar een ver oord. Een kuifkoekoek is ook niet alledaagse kost.
Toen was het weer een kudde rode hartebeesten dat de weg versperden. Prachtige rode kleur, kleine gedraaide hoorns in de vorm van een hart op zijn kop. Donker kopkleuren tegen zwart aan. Een mooi getekende antilope soort.
De lunch hebben we weer bij de lodge genoten. We zijn eerst bij het winkeltje langsgegaan om vers brood en een paar pakken sap te kopen. Ook een fles wodka ging mee om de cola op te maken. We hebben een grote voorraad cola en om die nu steeds mee te slepen…
Eind van de middag weer een klein rondje door het park gemaakt. Een Afrikaanse torenvalk zat niet al te ver van de weg en we konden een paar goede foto’s maken. In een plasje was een kitlitz plevier zich aan het wassen en net op het moment dat hij even uit het water opsprong drukte ik de camera af. Het leverde een prachtige actiefoto op en die gaat zeker thuis ergens aan de muur. Wat een geluk om zo een plaatje te maken. Achter het plasje was een renvogel bezig met het zoeken naar eten. Door de vegetatie rennend op zoek naar insecten. Gelukkig niet al te ver weg en kon er een paar goede foto’s van maken en weer een soort op mijn lijstje erbij.
Wat is Afrika toch steeds verrassend.
Twee Afrikaanse kraaien waren bezig om het leven van een African harrier-hawk zuur te maken. Steeds doken ze op hem om hem weg te krijgen. Ik begrijp wel waarom want deze harrier-hawk heeft het vermogen om zijn poten zowel naar voren als naar achter te buigen. Ze kunnen zelfs in spechtengaten de jonge vogels eruit vissen. Of in wevernesten hun poten in een bocht te draaien ten einde om jonge vogels te verschalken. Vandaar dat de kraaien steeds op hem doken.
Na al dit moois liep het inmiddels naar 18.00 uur en je moet om uiterlijk om 18.30 uur weer binnen de poort zijn. Dat werd nog een behoorlijke rit om dat te redden.
Maar het werd weer zo een dag vol met verrassingen en weer vele mooie foto’s.
Wat is Afrika toch een prachtig land.
O ja, dan vergeet ik nog te melden dat er twee volwassen leeuwen mannen onder een boom lagen te pitten. Prachtige manen en een imposante kop. Helaas net te ver weg en te lui om er een foto van te maken. Maar dit was leeuw nummer 3 en 4 in Etosha park! En 5 en 6 deze vakantie!