Karibadam

Zondag en maandag 18 en 19 november 2018
Gisteren hadden we wederom een reisdag en er was niet zo veel over te vertellen. De reis door Lusaka ging voorspoedig en net voordat we Lusaka uitreden zijn we nog bij een grote winkelcentrum geweest, een zogenaamde mall. Hier vulden we onze voorraden weer aan zoals brood, beleg en nog wat andere kleine dingetjes.
De fles vodka die we mee wilden nemen bleef achter in de winkel, er werd vòòr 14.00 uur geen sterke drank verkocht. Dus gingen we zonder het belangrijkste op weg naar het Karibameer.
Onderweg kochten we nog een tros bananen. Diverse verkoopsters kwamen aangehold maar degene die het eerst bij de auto was kreeg de beloning. Tien Kwatcha voor een kam bananen. Heerlijk voor onderweg. Deze weg had ik ooit eerder gereden en leidt door bergachtig gebied. Berg op en berg af met veel bochten. Een mooie weg die eindigt bij de Zambezi rivier.
Halverwege de weg sloegen we af naar Siavonga alwaar we naar Eagels Rest zouden gaan. Een lodge gelegen aan het Karibameer. Ook dit was een hartstikke mooie weg die ons nog dieper de bergen in leidde. Veel mooie dorpjes en wandelende mensen in kerkkostuum. Lichtblauwe kleding met witte hoedjes. Prachtig uitgedost en de heren waren soms voorzien van bijpassende stropdas.
Het uitzicht vanuit ons chalet is geweldig. We kijken over het Karibameer, een kunstmatig aangelegd stuwmeer. Het stuwmeer is ontstaan als gevolg van de bouw tussen 1955 en 1959 van de Karibastuwdam in de Zambezi rivier, aan de grens van Zimbabwe en Zambia. De grens tussen beide landen loopt dwars door het meer. Het meer heeft een lengte van 290 km en heeft een grootste breedte van 32 km. Het vullen van het meer heeft ruim drie jaar geduurd. Vanaf de basis gemeten heeft de dam een hoogte van 131 meter. In de dam zijn twee waterkrachtcentrales gehuisvest, de noordelijke heeft een vermogen van 600 MW en de zuidelijke van 675 MW. Alle opgewekte stroom wordt geleverd aan de twee aangrenzende landen. De dam is gelegen aan de oostkant van het meer, aan de stad Kariba. Deze stad, eerst gebouwd als een kampplaats voor de arbeiders, groeide later uit tot een volwaardige gemeenschap. (gegevens gejat van wikipedia)
Nog een saillant detail; tijdens de bouw hebben 18 medewerkers het leven gelaten en liggen nu nog in de dam begraven onder het beton. Hier zijn we vanmorgen overheen gelopen…
Omdat de grens ongeveer in het midden van de dam ligt zijn we ook nog even om Zimbabwaans grondgebied geweest. Hiervoor moesten we onze paspoorten inleveren bij de douane aan de Zambiaanse kant. Op de terugweg kregen we onze bescheiden terug en konden we Zambia weer in. Ondertussen had de douane Bennie’ visum verlengd en was dat ook weer geregeld.
In het vlakbij gelegen dorp Siavonga was het een levendige boel. Een marktje trok onze aandacht en zijn we even bij de stalletjes langsgelopen. Veel groente en ook veel vis. Gedroogd, gerookt en gebakken. Omdat de handelswaar langs een stoffige weg ligt uitgestald was een vrouw bezig om de vis af te borstelen met een veger. Want ja…zand tussen je kiezen is ook niet alles.
Bennie wilde bij het postkantoor nog even kijken of ze bepaalde postzegels hadden die in zijn verzameling pasten. Hij liet een printje zien waar de zegels op afgebeeld stonden maar de postbeambte liet ons weten dat er helemaal geen zegels op het postkantoor waren. Hij verwachtte de nieuwe zegels pas volgende week. Waarschijnlijk waren dat dan de kerstzegels want andere kwamen er niet. Ongelofelijk, een postkantoor zonder postzegels.
De rest van de middag lekker in ons onderkomen gerelaxt en over het meer getuurd naar eventuele vogels die langskwamen.
Heerlijk zo een dagje niet doen!