Rondje Ethosa...

Redelijk op tijd opgestaan om op tijd te ontbijten en het park in te gaan. Ik was vol verwachting wat het park ons zou brengen. Het ziet er nogal droog uit en benieuwd hoe de dieren hier op zouden reageren. Het begon al goed want we waren nauwelijks het camp uit en we zagen al een neushoorn lopen. Helaas was de voorste hoorn er afgezaagd en het zag er niet uit. Van een verminkte neushoorn wil ik geen foto van hebben. Ik snap wel waarom de hoorn er is afgehaald, om stroperij tegen te gaan, maar ik vind het niet mooi. Ondanks het tegenvallende beeld was het wel positief dat er meteen een neushoorn op ons pad kwam.
Verder doorgereden en we zochten het water op. Meestal is er wel leven bij het water. Dieren die komen drinken of watervogels en steltlopers die hun kostje bij elkaar scharrelen. Op sommige plekken zag het water roze van de flamingo’s. Zowel kleine als grote flamingo zijn aanwezig. Prachtig op kleur en foeragerend in het zoute water naar kleine garnaalachtige beestjes. Door deze beestjes te eten krijgen ze de intens roze kleur aan hun veren. De kleine flamingo’s waren prachtig om te zien maar stonden helaas net iets te ver weg voor een acceptabele foto.
Het water verlaten en meer de droogte opgezocht. In de toppen van de struikachtige acacia’s zaten behoorlijk wat kleine klapeksters te speuren naar een vette sprinkhaan of andere grote insecten. We konden een prachtig uitgekleurd mannetje op de gevoelige plaat vastleggen. Ietsje verderop liep een oryx, een grote antilope soort met mooie slanke spitse horens op zijn kop. Wat een pracht beest.
En zo reden we verder van het een naar het ander. Nu was er een kori trap aan de beurt. Mannetje en vrouwtje liepen niet al te ver weg in het gras. Het mannetje begon met het poetsen van zijn veren en onze camera’s klikten er lustig op los. De grootste vliegende Afrikaanse vogel, wat een moment weer.
Ethosa is erg afwisselend met water, zoutvlaktes, savanne, laag opgaand struikgewas en grazige weides en dat maakt het zo aantrekkelijk voor allerlei soorten dieren.
Op een grote savannevlakte liep een kudde gnoes te grazen en vier struisvogels maakte het typisch Afrikaanse beeld compleet. Helaas geen katachtige zoals cheeta’s of leeuwen die hier aan het jagen waren of aan het uitrusten.
Het liep al aardig naar het einde van de ochtend en de zon begon tussen de wolken door te prikken. Het licht werd al aardig fel en de temperatuur in de auto begon behoorlijk op te lopen. Inmiddels waren we zo een 40 kilometer het park ingereden en we besloten om langzaamaan terug te rijden. Onderweg uit de struiken kwam nog een zwartbuik trap de weg oplopen. Een soort die ik nog niet eerder had gezien en kon er ook nog een mooie foto van maken.
Onderweg zagen we steeds meer bijeneters bezig met het vangen van bijen. Je hoort ze in de lucht hun snavels op elkaar klappen. Dan vliegen ze naar een struik om de gevangen bij op een tak dood te slaan om daarna de buit in zijn geheel door te slikken. Kleurige vogels die bijeneters. Past goed in het Afrikaanse landschap.
De lunch hebben we genuttigd in onze lodge en daarna heerlijk gerelaxt om in de namiddag nog een rondje te maken in het park. Dat leverde meteen springbokken op een nieuwe soort voor mij. Een grote groep was bezig met eten of met herkauwen. De springbok vervangt hier de thomson gazelle wat de prooi is voor de cheeta. Plotseling in het lange gras liepen twee secretarisvogels te zoeken naar sprinkhanen, hagedissen, kleine slangen en grote kevers. Helaas ook weer wat te ver weg maar het is altijd leuk om deze vogels te zien. De roofvogels leken ook wat actiever te worden in het veld. We zagen een havikachtige, een buizerd en een arend die we niet konden thuisbrengen.
Het licht werd steeds minder en de avond begon te vallen. Het was een indrukwekkende dag met heel veel vogels en wat minder zoogdieren maar een dag om in te lijsten.