Mahango Game Park...

Internetverbindingen zijn slecht in Afrika en als je al verbonden bent is het netwerk vreselijk traag. Gister lag zelfs de hele boel eruit.

Met op de achtergrond het ruizen van een waterval ben ik heerlijk in slaap gevallen. Vanmorgen om 7 uur aan het ontbijt om op tijd in Mahango Game Park te zijn. Bennie was hier al eerder geweest en had goede ervaringen. Het park is niet heel erg groot en er loopt één weg doorheen parallel aan de rivier. Het pad slingert echt dwars door het park en het is een behoorlijk afwisselend landschap. De rivier met smalle uiterwaarden, hoge bomen, struikgewas en open landschap. Eigenlijk voor allerlei soorten dieren aantrekkelijk biotoop.
Impala’s waren er genoeg en opvallend veel koedoes. Een voor mij nieuwe antilope soort was de red lechwe. Lijkt ontzettend veel op de impala en een goed verschil zijn de achterpoten. Een impala heeft zwarte sokjes aan en een lechwe heeft geheel zwarte poten. Verder zijn de horens van een lechwe iets forser en staan verder uit elkaar. Soms liepen ze door elkaar en kon je de verschillen goed zien.
In Afrika zijn ook verschillende soorten zebra’s, hier komt de burchell’s zebra voor. Deze is te herkennen aan de schaduwstrepen tussen de zwarte strepen in.
Veel verschillende soorten vogels in het park en twee soorten glansspreeuwen voeren de boventoon. Hun naam danken ze aan de glas op de veren. Vooral als de zon er op schijnt zie je allerlei kleuren. Prachtige vogels.
Toen we het meer open terrein in kwamen zagen we op de weg een grote groep struisvogels staan. Twee prachtig uitgekleurde mannen met daar omheen jonge onvolwassen mannen. De groep at stoïcijns verder en trok zich van ons weinig aan. Mooi om te zien dat die lange nekken naar de grond gaan om iets op te happen en dan weer de lucht in om te zekeren of er geen leeuw in de buurt is.
De weg was nog langer en we reden verder toen we een bochtje om kwamen een slangenarend juist in gevecht was met een slang. Helaas schrok de arend zo erg dat hij op de wieken ging, de slang koos het hazenpad en verdween in het hoge gras. Jammer, jammer want dat hadden mooie foto’s opgeleverd.
Overal ligt olifantenpoep. Grote hopen met onverteerbaar gras en takjes erin. Mestkevers zijn er dol op en rollen keutels die 5 keer groter en zwaarder zijn door de vegetatie naar een zanderige plek. Hier graven ze de keutel diep in de grond, leggen hun eieren erop en de uitkomende larven hebben direct voedsel tot hun beschikking. Ik maakte van het rollen een filmpje en ontdekte wat een enorme kracht deze kevers hebben om de keutel op de juiste plaats te krijgen.
Even verderop weer een wat meer open vlakte en ik ontdekte alweer een nieuwe antilope soort voor mezelf. Daar liepen in de verte roan antilopes en die zijn zeker niet talrijk. Helaas erg schuw en op hele grote afstand verdwenen ze uit zicht. Maar opnieuw een soort die ik aan mijn steeds langer wordende lijst kan toevoegen.
Zo tegen twaalven hebben we onder een enorm dikke baobabboom zitten lunchen. Gelukkig zonder apen in de buurt. Na de lunch de terugweg aangevangen want deze plek is de verste plek in het park. De zon was al aardig heet en de dieren lieten zich ook steeds minder zien. We besloten om het park uit te gaan en vanavond nog even terug te keren.
In de avond bouwden hoge stapelwolken zich op. Prachtige luchten ontstonden er. Er viel zelfs een klein beetje regen maar we zijn toch nog even het park in gereden. Onderweg het normale recept van koedoes, red lechwe, impala’s en zebra’s. Ook kwamen we weer een roan antilope tegen maar deze was meteen weg. De vogels lieten zich wel beter zien en zo fotografeerden we een baltsende roodsnavel patrijs. Even later ook zijn broer de roodhoofd patrijs alleen deze wilde niet baltsen.
Toen we bijna het park uit waren kregen we eindelijk een olifant te zien. Een eenzame bul liep te grazen op de vlakte. De avond begon te vallen en de schemer trad in toen we in de verte een leeuw hoorden brullen. Wat een diep geluid is dat. Hij liet zich nogmaals horen en met veel indrukken verlieten we het park en reden terug naar onze lodge.
Op de veranda, met uitzicht over de Okavango rivier en een super koud flesje bier dacht ik….life is good!