De laatste resten...

In alle vroegte teruggereden naar het karkas van de olifant. We stonden al om 6 uur naast ons bedje. En dat in je vakantie! In de vroege ochtenduren is het licht vaak heel mooi om te fotograferen.
Het karkas ligt zo een 20 kilometer het park in en de wegen zijn vaak slecht begaanbaar. Kuilen, plassen en stenen maken dat je vaak niet sneller kunt dan zo een 30 km per uur. Als er dan ook nog een grote olifantenbul op het pad staat duurt het nog langer voordat je op de plek aankomt waar je wezen wilt.
Aangekomen op plaats van bestemming met de wind naar ons toe was de lucht soms niet te harden. Maar de leeuwen trokken zich er niets van aan en schraapten de laatste vleesresten van de botten. Kan me bijna niet voorstellen dat je geen buikpijn krijgt van zo een ontbijt. Moet volgens mij toch wel zwaar op de maag liggen.
Het mannetje was al snel uitgegeten en kwam richting onze kant aangelopen. Hij moest een klein stukje door het water en dat leverde mooie foto’s op. Vlak langs de auto lopend trok hij zich terug in de bush en even later liet hij vanuit de verte zijn gebrul horen. Wat een immens geluid is dat.
De achtergebleven leeuwin probeerde verder haar buik te vullen. Ik vond het opvallend hoe snel zo een volwassen olifant door de natuur wordt opgeruimd. Niet alleen de leeuwen maar ook verschillende soorten gieren profiteren ervan. En vandaag ook maraboes met hun kale koppen en grote stevige snavel. Lag er eergister nog een hele olifant vandaag waren het de overgebleven botten met een lap huid er omheen. Omdat de leeuwin geen aanstalten maakte om te stoppen met eten zijn we verder gereden toen we op buffels stuitten. Wat een enorme kudde. Ik schat dat er zeker 500 buffels liepen te grazen. Hier bleven we een tijdje bij staan kijken omdat op de buffels vaak ossenpikkers aanwezig zijn. Vanwege het feit dat ze niet al te ver wegliepen konden we de vogels goed observeren en fotograferen. Sommige buffels hadden wel 10 geelsnavel ossenpikker op zich zitten. Oren, liezen, oksels en billen, niets werd door de vogels overgeslagen. Prachtig om te zien hoe behendig deze vogels over alle delen van het lichaam lopen zich vastgrijpend in de haren van de buffel. Er was zelfs een ossenpikker die aan het ooglid hing. Onvoorstelbaar.
Een van de ossenpikkers dook zelfs het neusgat in om daar ongedierte weg te halen. De kudde trok langzaam verder en na een uurtje waren ze allemaal verdwenen in de bush.
We zijn verder gereden totdat we tegengehouden werden door water en niet verder konden. Dan maar dezelfde weg weer terug.
Bij het olifantenkarkas was de leeuwin nog steeds bezig en we hoopten dat ze nu toch snel klaar was met eten en uit het water zou komen. We hebben nog ruim een uur staan wachten maar ze bleef daar zitten.
In het park hebben we op een picknickplaats onze lunch genuttigd. Ik had een lekkere rijpe mango gekocht en die ging ik nu opeten. Toen ik de mango had geschild en het vruchtvlees in kleine stukjes er van af had gesneden kwam er een geelbuikbuulbuul aan vliegen. Ging voor me op de grond zitten en ik hield hem een klein stukje mango voor. En warempel hij pakte het stukje van mijn vinger af. Toen hij het op had heb ik het spelletje een paar keer herhaald totdat hij volgevreten was. Ben benieuwd wanneer de volgende buulbuul uit mijn hand eet…
Na het middaguur teruggereden naar de lodge en heb in mijn slaap alle indrukken van vandaag verwerkt. Wederom een prachtige dag!
Morgen hebben we een reisdag en trekken over de grens Namibië in.