Om nooit te vergeten...

Het werd een dag om nooit te vergeten….
Vanmorgen na het ontbijt direct na het olifantenkadaver gereden in Chobe National Park. We hadden stille hoop dat de gieren zich te goed zouden komen doen aan de restanten van de olifant. Maar het werd meer, veel meer!
We moesten een behoorlijk eind het park in rijden om erbij te komen. Onderweg hebben we dan ook nauwelijks tijd verspild aan fotograferen en hebben stevig doorgereden. Een enkel fotootje van een noordse gele kwikstaart en een paar fotootjes van grauwe klauwieren die hier nog rondhangen. Vlakbij het kadaver zagen we al enkele gieren in de boomtoppen zitten en een paar in de lucht die op de thermiek kwamen aanzweven. Er stond al een auto met twee mensen erin te fotograferen. We zagen geen gieren op de olifant zitten maar we ontdekten twee leeuwinnen die zich te goed deden aan olifantenburger. Toen we dichterbij kwamen ontdekte ik liggend in het hoge gras een mannetjes leeuw met prachtige manen. Dit was al steeds een droom van mij om ooit zo een leeuw een keer te zien. En ja hoor daar lag hij. Schitterend! Wat een beest, wat een kop. Snel een paar foto’s genomen maar het was niet zo mooi in het hoge gras. Maar ik had nu wel een foto van een leeuw met echte manen.
Toen de leeuwinnen volgevreten waren kwamen ze naar ons toelopen vlakbij de auto langs. Zo dichtbij had ik nog nooit leeuwen gezien. Toen de leeuwinnen richting het mannetje liepen kwam deze in actie om samen de bush in te verdwijnen. Helaas geen goede foto kunnen maken. Niet veel later kwam er wat gebrul uit de bush vandaan en één van de leeuwinnen vluchtte voor het mannetje uit. Ze was kennelijk nog niet in de stemming. Ze kwam recht op ons afgelopen met het mannetje achter haar aan. Maar ze was sneller en het mannetje gaf het op en boog af naar het karkas om wat extra calorieën te nuttigen. Toen het mannetje uit gegeten was gingen ze gedrieën de bush in en toen brak het spektakel los!
De gieren gingen nu feest vieren en er hadden zich inmiddels zo een 100 beesten verzameld. Bijna allemaal witruggieren en de rest waren kapgieren. Ook was er nog een kort moment een oorgier aanwezig maar die verdween al snel naar andere oorden.
Steeds meer gieren verzamelde zich op het karkas. Van heinde en ver kwamen er nog aanzweven en stortten zich in de al aanwezige kluwen. Wat een spektakel en het duurde niet lang of het bekende gierenvechten begon. Elkaar het leven zuur maken, de beste plek opeisen en aan de veren trekken. Veel kabaal en lawaai maar ieder pakt zijn stuk vlees mee.
Ik denk, er ligt 2000 kg vlees moet er dan ruzie gemaakt worden voor een hapje?
Na zo een twee uur spektakel en ogen tekort komend dropen de gieren stilletjes aan af. Met volgevreten kroppen en magen was het nu tijd voor de grote schoonmaakbeurt. Alle gieren die van het karkas afkwamen namen uitgebreid een bad. De veren werden gepoetst, vleesresten uit de snavels gespoeld om daarna te drogen in de zon. Wat een geweldig gezicht. Komen ze uit het karkas vandaan en gaan badderen en ik maar denken dat gieren onhygiënische beesten zijn. Integendeel dus! Ze zijn zo nat van het badderen dat ze een kwartier nodig hebben om te drogen en dan niet kunnen vliegen. Als kippen rennen ze voor je uit en opstijgen ho maar. Wat een koddig gezicht.
Maar wel uren genoten van dit feest.
En de leeuwen? Die lagen uit te buiken.
Bijna aan het eind van de ochtend reden we verder het park in toen we op een groep olifanten stuitten die juist begonnen te badderen. Ook weer zo een genietmoment. Eerst even drinken en daarna een stukkie zwemmen in de Chobe. Het lijkt wel of ze er echt van genieten. Na zo een 10 minuten komen ze uit het water en nemen dan nog even een modderpoelbad waarbij de modder hoog boven hun rug wordt uit gesproeid. Heel handig zo een slurf!
Rond de lunch naar een picknickplaats gereden. Onderweg fotografeerden we nog een koereiger boven op de kop van een herkauwende buffel. Heerlijk tussen de horens staand pikte hij de vliegen uit de ooghoeken van de buffel. Wat een precisie. Niet één keer raakt de koereiger de huid of de ogen van de buffel. Precies de juiste afstand inschattend en de vlieg wegpikkend. Zo sla je twee vliegen in één klap. De reiger heeft zijn maal terwijl de buffel vliegvrij is. Een prachtige symbiose! Na de lunch zijn we het park uitgereden. Er waren opvallend weinig olifanten vandaag. Waarschijnlijk liepen ze dieper in het park en dat heeft wellicht te maken met de temperatuur want het was vandaag kouder dan gisteren.
Eind van de middag nog even terug het park in maar op martial eagle na was het rustig. Weinig olifanten maar wel weer ontzettend veel impala’s.
Wat een dag. Wat een pracht!