Langs de oevers van de Zambezi...

Na een eenvoudig maar degelijk ontbijt zijn we even langs het winkelcentrum gereden om Kwatcha’s te pinnen, telefoontegoed op te waarderen en zonnebrand te kopen. Het was namelijk al vroeg erg warm en de zon is gemeen scherp. Ik verbaas me altijd weer over de schaduw als je over straat loopt. Die is precies rondom je en nergens is een lange schaduw te zien. De zon staat pal boven je. Na de boodschappen doorgereden naar het natuurgebied dat parallel ligt aan de Zambezi. Voordat je het park binnen rijdt ben je de nodige Kwatcha’s al kwijt. Nauwgezet noteert een ranger het aantal personen, wat voor auto je hebt en de kentekenplaat. Na betaling krijg je een uitgebreid formulier mee waar alles dan opstaat. De poort van het park is 100 meter verderop en een ranger controleert daar of zijn collega het formulier op de juiste wijze heeft ingevuld. Daarna mogen we doorrijden.
Een verharde weg loopt pal naast de Zambezi en zo rijd je enkele kilometers stroomopwaarts, speurend naar vogels, nijlpaarden, krokodillen of varanen in de mangrove. Prachtige tocht en bij elke bocht een verrassing wat je nu weer zult zien. Niet ver bij de ingang vandaan liep al een groep zebra’s en impala’s. Helemaal niet bang en lieten zich goed zien. Plotseling vloog er een nachtzwaluw op en die ging even verderop op de weg zitten. Net genoeg tijd om een paar foto’s te maken. Bij een bruggetje was een paartje wire-tailed zwaluwen een nestje aan het bouwen. Steeds kwamen ze een bek vol klei halen om daarmee onder het bruggetje te verdwijnen. Het zal wel snel drogen zo een nestje van klei. Plotseling landde er een bonte ijsvogel op de brugleuning met een visje in zijn bek. Net te laat voor een mooie foto. En zo vielen we van de ene verbazing in de andere.
Omdat het zoveel geregend heeft zijn er overal poeltjes en vennetjes waar allerlei steltlopers inzitten. Bosruiters, witgatjes en diverse grielen vielen ons ten deel. Maar ook de prachtig gekleurde zadelbekooievaar liet zich bewonderen. Wat een heerlijke tocht en wat is dit genieten geblazen.
We bleven nog een paar uur in het park totdat het zo heet was dat de dieren zich ook niet meer lieten zien.
’s Avonds zijn we weer terug naar het park gegaan. Inmiddels was de ergste hitte uit de lucht en was er meer activiteit. Een mooie groep bavianen zat langs de kant van de weg. Jongen apen waren aan het spelen terwijl papabaviaan het overzicht hield en de moeders de jongen in de gaten hielden. Mooi om te zien hoe de familieband in zo een groep werkt.
Twee witruggieren lieten zich mooie fotograferen tegen een donker wordende lucht. Het was een genot om nog even in het park terug te zijn.